Wielki mędrzec Solomon ibn Gabirol powiedział kiedyś, że w procesie zdobywania wiedzy pierwszym krokiem jest milczenie, drugim – słuchanie, trzecim – zapamiętywanie, czwartym – stosowanie w praktyce, a piątym – nauczanie innych.
MILCZYMY,
kiedy nie mamy nic ciekawego do powiedzenia. Nie wypowiadamy się na tematy, w których jesteśmy laikami. Nie posiadamy ambicji nauczać każdego, wszędzie, wszystkiego. Mamy natomiast zdrowy dystans do własnych możliwości i staramy się nie wychodzić poza swoje kompetencje. Milczymy też, gdy ktoś powierza nam w zaufaniu swoje tajemnice. Bo przecież milczenie jest złotem.
SŁUCHAMY
każdego, kto chce nam o czymś opowiedzieć. Jesteśmy cały czas otwarci na nowe doświadczenia, nową wiedzę i nowe znajomości. Czytamy klasyków, uczestniczymy w specjalistycznych kursach, ale też sporo rozmawiamy ze zwykłymi ludźmi. Z zamiłowaniem kolekcjonujemy również informacje zwrotne na swój temat. Prosimy wszystkich, którzy zamawiają nasze programy, a także ich uczestników o wypełniania ankiet ewaluacyjnych i przekazywanie swoich uwag na temat naszych zajęć.
ZAPAMIĘTUJEMY
przydatną w praktyce teorię, skuteczne ,,rad sposoby” i ludzi, dzięki którym potrafimy dostrzec człowieka. Nie zapominamy o ponadczasowych wartościach, ideałach, dążeniach. Pamiętamy zasady etyczne zawodu psychologa i na każdym kroku staramy się ich przestrzegać. Zapamiętujemy nie tylko sukcesy, ale i porażki. Z każdego doświadczenia próbujemy wyciągąć konstruktywne wnioski i nie boimy się niepowodzeń. Wierzymy bowiem, że są one konieczne do tego, żeby w ogóle się rozwijać.
STOSUJEMY W PRAKTYCE
nasze umiejętności, wiedzę i doświadczenie. Nie zakopujemy w ziemi naszych talentów, tylko je pomnażamy dzieląc się nimi ze światem. Niezmiennie dbamy o aktualność przekazywanych przez nas treści i atrakcyjność formy, w której to robimy. Stosujemy w praktyce wszystko, co kiedyś się sprawdzało, sprawdza się nadal i dobrze rokuje na przyszłość. Chcielibyśmy, żeby ta praktyka czyniła mistrzów, więc dokładamy wszelkich starań, żeby samemu się do niej stosować.
NAUCZAMY INNYCH
z pasją, rozmysłem, pewnością siebie. Nauczanie jest dla nas zarówno zawodem, jak i powołaniem. Bycie trenerami stanowi istotną część sensu naszego życia. Dzięki pokazywaniu ludziom, co mogą w sobie zmienić na lepsze, sami stajemy się lepsi. Nauczamy innych, ale też sami się wiele się od nich uczymy – i jest to jedna z najpiękniejszych rzeczy w tej pracy. Nic bowiem tak nie inspiruje, jak poznawanie siebie w obliczu drugiego człowieka.